Sil Krol
Q&A met Sil Krol Visual Artist.
Wat vertel jij anderen als zij vragen: wat voor werk doe jij?
‘Ik zie mijzelf als multidisciplinair beeldend kunstenaar die werkt met de beeldtaal en betekenissen van de openbare ruimte. Ik positioneer ruimtelijke werken midden in het publieke domein, zowel letterlijk in de buitenruimte als in publieke binnenruimtes; de zogenaamde presentatie instellingen. Het ruimtelijke werk bestaat uit tijdelijke, spontane ingrepen, site-specifieke installaties en monumentale sculpturen. Ik werk voornamelijk met hout, beton, staal en sinds kort ook keramiek.’
Hoe zag jouw afstudeerproject eruit?
‘Dat is al even geleden. Mijn afstudeerwerk was mijn allereerste werk in de openbare ruimte en meteen ook de meest geruchtmakende. In 2010 plaatste ik in Breda een manshoge, witte kubus die voorzien was van blauwe en oranje strepen die we kennen van de politie. Zo ontstond er een ‘modern symbool’ van een checkpoint, een teken van macht dat je moet passeren bij het in- en uitgaan van de stad. Het kunstwerk barstte van de suggestie, maar was in zichzelf feitelijk ‘niks’. Klanten van de growshop ertegenover bleven weg, gezagdragers dachten korte tijd dat de kubus er door henzelf was geplaatst. De media kreeg er lucht van, de directie van de kunstacademie distantieerde zich van het werk en voelde zich genoodzaakt het werk publiekelijk te af te wijzen. Het werk is uiteindelijk in beslag genomen.’
Heb je herinneringen aan de Keilewerf die veel voor je hebben betekend?
‘Voor mij is de Keilewerf ideaal omdat ik snel op en af kan schalen met projecten. Mijn unit is vrij klein, het is noodzakelijk en heel efficiënt ingericht. Bij een groot project kan ik in overleg de gezamenlijke ruimte betrekken. En moet het nog groter of hoger zijn, dan kan het altijd buiten in elkaar gezet worden. Op de Keilewerf is altijd extra mankracht om de hoek, Werfers huren elkaar geregeld in voor grote klussen. Dat is ook zo mooi hier, die ‘sharing economy’ werkt hier gewoon vanuit nature: aanhangers en bussen worden uitgeleend, materiaal wordt hergebruikt, expertise wordt gedeeld en klussen aan elkaar gegund. Vorige zomer was voor mij een intense periode in de Werf, ik moest een groot kunstwerk maken voor een festival. Het was zwaar fysiek werk en net die maanden was er een hittegolf en een lange periode van droogte. Uitgerekend op de dag van de opbouw begon het te stortregenen, haha! Ik ben heel blij dat we tijdens de vorige Art Rotterdam gezamenlijk werk hebben gepresenteerd, de opkomst was heel goed en ik heb er een grote opdracht aan te danken. Ik kijk daarom ook weer uit naar de komende editie!’
Recente reacties